1. มะพร้าวน้ำดีต้องมาจากมะพร้าวอ่อนเท่านั้น

     สารอาหารที่พบในน้ำมะพร้าวต้องมาจากมะพร้าวอ่อนอายุไม่เกิน 9 เดือน หากกลายเป็นมะพร้าวแก่เมื่อไร คุณค่าต่างๆ จะย้ายไปอยู่ที่เนื้อมะพร้าวหมด นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เราใช้มะพร้าวแก่มาทำน้ำมันมะพร้าว คั้นเอากะทิ หรือนำไปแปรรูปทำสิ่งต่างๆ บางยี่ห้อใช้น้ำจากมะพร้าวแก่ซึ่งต้นทุนต่ำกว่ามาทำให้มีรสเหมือนน้ำมะพร้าวอ่อน สารอาหารเลยไม่จัดเต็ม จึงควรเลือกขวดที่ระบุที่มาชัดเจน  

2. ใช้สารสกัดหรือหัวเชื้อ

     วิธีการสุดคลาสสิกของน้ำผักและผลไม้บรรจุกล่อง แม้หน้ากล่องจะระบุว่า 100% Coconut Water หรือ All Natural แต่สิ่งที่พวกเขาทำคือนำน้ำมะพร้าวสดมาผ่านความร้อนจัดก่อนลดปริมาณและเติมน้ำเชื่อมลงไป จากนั้นผสมน้ำเปล่าแล้วค่อยบรรจุลงขวด ข้อนี้ชิมรสชาติดูก็รู้ว่ามันจะปะแล่มๆ เหมือนน้ำตาลสด

3. แต่งกลิ่น เติมรส เพิ่มความหวาน

     อย่าลืมว่าผลไม้ใดๆ ก็ตามไม่สามารถมีรสชาติเหมือนกันหมด บ้างหวาน บ้างเปรี้ยว อีกลูกจืดสนิท การที่คุณดื่มน้ำมะพร้าวขวดแล้วเจอว่ารสชาติเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน อันนี้ต้องสงสัยไว้ก่อนว่าแต่งรสมาหรือเปล่า อย่าลืมพลิกดูว่าเขาใส่น้ำตาลหรือสารให้ความหวานอื่นๆ เพิ่มมาไหม เพราะน้ำมะพร้าวมีความหวานอยู่แล้ว (ดื่มเยอะๆ ก็น้ำตาลขึ้นได้) จึงไม่มีเหตุจำเป็นที่ต้องเติมน้ำตาลอีก เลือกเจ้าที่มีปริมาณน้ำตาลต่ำที่สุด 

4. ฆ่าเชื้อด้วยความร้อน

     ผู้หลักผู้ใหญ่บอกว่ามะพร้าวบูดง่าย ถ้าไม่กินต้องรีบเอาเข้าตู้แช่ เคยซื้อน้ำมะพร้าวมาวางทิ้งไว้แค่ครึ่งวัน ปรากฏว่าไม่รอดต้องโยนลงถัง ในขณะที่น้ำมะพร้าวบรรจุขวดวางไว้บนชั้นขายของได้เป็นเดือนๆ โดยไม่ต้องเข้าตู้แช่ มันเป็นเพราะอะไร? นั่นเป็นเพราะพวกเขาใช้วิธีพาสเจอไรซ์ด้วยความร้อนสูงเพื่อฆ่าแบคทีเรียและยืดอายุสินค้า สิ่งที่ตามมาคือคุณค่าทางโภชนาการต่างๆ หายเรียบ ต่างจากการใช้วิธี HPP (High Pressure Processing) ซึ่งไม่ใช้ความร้อน วิธีนี้คุณค่ายังอยู่ แต่อายุอาจจะไม่ยืนยาวเท่า เราแอบเห็นว่ามีบางยี่ห้อที่ระบุว่า No Heat วางขายแต่ราคาสูงลิ่ว  

5. ไม่ต้องใส่อย่างอื่น

    น้ำมะพร้าวรสชาติดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องผสมอย่างอื่น เราเห็นมีทั้งวุ้นมะพร้าว เนื้อมะพร้าว เม็ดแมงลัก ฯลฯ บางรายใส่มาหมดเลย ถือเป็นการเพิ่มแคลอรีโดยเปล่าประโยชน์ ทั้งนี้ควรเลือกยี่ห้อที่ไม่ใส่สารกันบูดและมีโซเดียมต่ำ